Türkiye’de birçok alanda mücadele veren feministler olarak 29 Mart 2009’da yapılacak yerel seçimleri gündemimize aldığımızda ilk anda sadece bir fikirdi belediye başkanlığı için aday çıkarmak.
Farklı kurumlarda örgütlü ya da bağımsız feminist kadınların katılımıyla düzenlediğimiz forumlarda öncelikle aday çıkarıp çıkarmayacağımız, sonrasında da çıkarırsak bunun üstesinden nasıl gelebileceğimiz konuları üzerine yoğunlaştık.
Çıkan sonuç özetle şu oldu: aday çıkarmalıydık çünkü feministler olarak artık başka siyasetlerin içine politikalarımızı eklemlemeye çalışmaktan yorulmuştuk, bu alanda bu kadar mücadele verip sadece vitrin malzemesi olarak görünmek istemiyorduk, artık feministler olarak ortaya çıkmanın vakti gelmişti. Sözümüzü söylerken taviz vermek istemiyorduk, ne istediğimizi, nasıl bir kent düşlediğimizi kendi dilimizde net bir şekilde söylemenin yoluydu bu. Feministler politik özneler olarak, siyaset sahnesinde diğer politik aktörlerle eş düzlemde varlar. Feminizm sadece bir isyan, bir karşı çıkış, bir muhalefet değil. Feminizmin kendi politikaları ve gelecek tasavvuru var. Kadınların yerel seçimlerde genel politikalara ekleyecek talepleri değil, feminizmin bütünlüklü politikası altında sözlerini söyleme şansları var. İşte bu nedenle bağımsız feminist bir aday çıkarmalıydık. Bu adaylık sürecinin de üstesinden gelebilirdik çünkü şimdiye kadar birçok mücadele alanında ortak bir politik hat üzerinde birleşebilen feministler böyle bir adaylık sürecinde de dayanışmalarının gücünü gösterebilirlerdi.
Destek vermek isteyen tüm kadınların katılımıyla‘seçim için feminist kolektif’ adını kullanarak bir kampanya yürütüldü.
En başından beri söylediğimiz bir şey vardı, sadece adayımız değil kampanyamız da feministti. Yani katılıma, küçük büyük demeden her türlü desteğe, eleştiriye açıktı. Aday öncelikli değil kolektif öncelikli bir yapıda bir kampanya yürütüyoruz. Büyük partilerin büyük kampanyalarının altında ezilmek gibi bir korkumuz olmadı hiç. Zira sözün önemli olduğu yerdeyiz, sürecin önemli olduğu noktadayız. Bizim için kadınların bizi duyabilmesini sağlamak önemliydi, büyük reklam panolarında yer almak değil. Bu ilk deneyimimiz ve bu erkek siyaset içinde önüne hiçbir model almadan, alamadan yürüyen bir kampanya olarak iyi gittiğini düşünüyoruz. Gücünü kadın dayanışmasından alan bir feminist politika kenti de yönetebileceğini duyurmak istiyor, en çok da kadınlara, yani bunu yapmasına fırsat verilmeyenlere, yapamayacağı söylenenlere. Bir umut olsun diye, çünkü kadınlar birlikte güçlü.
Talep Etmekten Talip Olmaya: Yerel Seçim Deneyimi
Feministler olarak yerel seçimlere bağımsız adayımızla katılmak bize son derece değerli bir deneyim birikimi sağladı. İlk kez, yaşadığımız mekana, kente ve topluma ilişkin böylesine bütünlüklü bir feminist sözü birlikte söyleme olanağına sahip olduk. Öte yandan politikalarımızı, propaganda araçlarımızı çok sayıda kadının katılımıyla ve kolektif bir çalışmayla oluşturduk.
Seçim süresince yürüttüğümüz kampanya sırasında bildik siyaset üzerinden yürütülen seçim çalışmalarından farklı çalışmalar yaptık… Biz seçim için feminist kolektiftik, tek isim üzerinden gitmedi çalışmalarımız, sokaklarda, pazarlarda, kadınların olduğu yerlerde olduk olmaya çalıştık, bildirilerimizi, metinlerimizi, afişlerimizi ortak hazırladık, kendimiz astık dağıttık. Biz eylemde oluşan beraberliğin ve kadın dayanışmasının yerine bir şey konulmayacağını bir kez daha hatırladık, biz kez daha kendimizi, feminizmin gücünü hissettik…
Bu süreçte çok kadın hikayesi biriktirdik, Desa’yla dayanıştık, Sinter’li kadınlarla birlikte olduk, atv’li kadın arkadaşlarımızı ziyarete gittik… Dayak hikayeleri de dinledik, direnme hikayaleri de. Ama her zaman mahremin kırıldığı yerlerde ve durumlarda dolaştık çünkü feminizmin bilgisi oradaydı.
Derleyen: Filiz Karakuş
Bağlantılı broşür ve yazılar
• Sandıklarla, sonuçlarla işimiz yok bu seçimi biz kazandık.
• Neler yaptık, neler yapabilirdik?
• Seçim İçin Feminist Kolektif’in kampanyasindan…
• Bey-oğlu’na feminist sözümüz var!” Kampanyası
• Seçim Süreci Üzerine Konuşmalar