Toplumsal ayıplama ve pişman etme dalgalarının üzerine, kadın dayanışmasından bir gemi kondurduk…
Boşanmanın toplumsal kültürde özellikle kadının ‘suç’u olarak tanımlanıp reddedildiği; zorlukları azaltmak için tek seçenek olarak ortaya çıkışının görünmez kılındığı güncel zihinsel iklimde bir ters rüzgar estirdik. Kız kardeşimizin bu olayı tüm sosyal baskılara tek başına tahammül ettiği bir dönem olarak yaşamasını önlemek istedik. Feminist pratiğimiz ile bildik ki, bunun yolu dayanışmadır, görüşlerimizin birlikte ilanıdır.
‘Tek yön’ ve ‘çıkmaz sokak’ ve üstelik ‘tek seçenek’ olarak sunulan çekirdek ailenin kurulum töreni adımlarını bir bir tersinden ve kendi tarzımıza uydurarak attık.
Farklı örgütlülüklerden ve bireyselliklerden tüm kız kardeşlerimizi davet ettik; mekanımızı ve arabalarımızı süsledik, şenlikli konvoyumuzla şehirde bir selam turu attık. Mekanımıza dönüşte ‘boşanma topuzu’ sandalyemizde hepimiz ‘süslendik’ . Boşanmış arkadaşların ayakkabıları altına, boşanmak isteyenlerin adlarını yazdık. Çiçek yerine avukat kartvizitlerini attık. Yüzük çıkarma töreni ile yeni bir hayata geçiş sürecini taçlandırdık. Hayatımızda istemediklerimizi süpürerek uzaklaştırabilmek ve dilediğimiz yere uçabilmek için ‘cadı süpürgesi’ kuşandık. Müzik ve dansla dolu bir gece ile, coşku ve neşeyi hep birlikte var ettik.
Başka bir dünyayı yaratmak için, büyük bir adımı içimizde -ve tüm bedenimizle- hissettik.
