Sosyalist Feminist Kolektif örgütlendikten sonra ilk 1 Mayıs’ı olan 2009 yılından, faaliyetini sona erdirdiği 2016 yılına kadar her sene 1 Mayıs’ta alanlarda oldu. İstanbul, Ankara ve İzmir’de 1 Mayıs’a feministlerin bir parçası olarak katıldı. Adana SFK 1 Mayıs mitinglerine kendi pankartıyla katıldı. Eskişehir SFK kendi dövizleriyle, kimi zaman SFK pankartıyla, çoğunlukla Eskişehir MOR-El ile 1 Mayıs mitinglerinde yer aldılar.

Sosyalist Feminist Kolektif 2009 ve 2013 yılında kendi bildirisini ve afişini de bastırıp, yaygınlaştırdı. 2015 yılında 1 Mayıs’taki sözünü sosyalistfeministkolektif.org’tan duyurdu.

İşçi sınıfının ve emekçilerin birlik, mücadele ve dayanışma günü… Sömürüye, ezilmeye, yoksulluğa isyanın haykırıldığı gün olan 1Mayıs’ta feministler, evdeki görünmeyen emeği görünür kılmak; cinsiyeti ve cinsel yönelimi nedeniyle ezilen, ayrımcılığa uğrayan, aşağılanan, hor görülen, tecavüz edilen, öldürülen, ezilenlerin de ezileni kadınların sesini duyurmak için alanlarda oldular.

2009 1 Mayıs’ı, 2007 ve 2008 1 Mayıs’larında gösterilen kararlılığın ve direnişin üzerinden, bu yıl da aynı kararlı tutum sayesinde kazanımla sonuçlandı. Devlet Taksim meydanını “makul” de olsa açmak zorunda kaldı. Feministler de Taksim’e giren kalabalığın içindeydi.

1 Mayıs 2009 İstanbul

1 Mayıs 2009 Adana

1 Mayıs 2010 İstanbul

Zorlu mücadelelerin ardından 32 yıl sonra, 1 Mayıs’ta Taksim Meydanı’na üç koldan girildi. Feministler Şişhane kolundan Taksim’i girdiler.

1 Mayıs 2010 İzmir

  feminist-iz 1 Mayıs videosu

1 Mayıs 2010 Ankara

 1 Mayıs 2011 İstanbul

1 Mayıs 2011 Adana

 1 Mayıs 2012 İstanbul

1 Mayıs 2012 Ankara

1 Mayıs 2012 Eskişehir

2012 İzmir

1 Mayıs 2013 İstanbul/Beşiktaş

1 Mayıs 2013 Ankara

1 Mayıs 2014 Adana

1 Mayıs 2014 Eskişehir

1 Mayıs 2014 Ankara

1 Mayıs 2015 İstanbul/Beşiktaş

Kadın Cinayetlerine Karşı Acil Önlem Grubu’nun çağrısıyla kadınlar Kadıköy’de buluştu. “Darbeniz, OHAL’iniz, şiddetiniz ve taciziniz, yerin dibine batsın erkekliğiniz!” sloganıyla kadınlar, demokrasi ve özgürlük için bildiri dağıttı

Bildiri metni: 

Darbeniz, OHAL’iniz, şiddetiniz ve taciziniz, yerin dibine batsın erkekliğiniz!

15 Temmuz darbe girişimi ve sonra ilan edilen OHAL sürecinde erkek devlet şiddeti hızla sürdü. Batman’da Amine abisi tarafından işkenceyle, Muğla’da Gizem “kocası” tarafından dövülerek katledildi; Bartın’da Cahide gece yarısı evine giren dört erkeğin saldırısına uğradı, parası gasp edildi. Yozgat’ta bir kadının yaşadığı köyde uzun zamandır toplu ve sistematik tecavüze uğradığı ortaya çıktı. Kolluk güçleri Barış Annelerine cinsel şiddet uyguladı. Erkeklik suçları OHAL gölgesinde de devam etti, ediyor.

15 Temmuz gecesi tankların paletlerinin, F-16’ların işgal ettiği sokaklar ve gökyüzü ‘Geceleri de meydanları da sokakları da terk etmiyoruz’ diye arşınladığımız alanlardı bizim. O sokaklar kanla, militarizmle, erkeklikle kuşatıldı. Darbecilere “erkek gibi davranın” diyen komutan da yeniden ve yeniden erkekliği kutsuyordu, “bireysel olarak silahlanın” diyen cumhurbaşkanı danışmanları da… Linç görüntüleri, cinsiyetçi küfürler, “idam isteriz” sloganları ile karşısındakini yok etmek üzerine kurulu erkek şiddeti her yerdeydi.

Biz sadece bunlar erkek şiddetini, kadın cinayetlerini daha da arttıracak diye düşünürken kıyafetinden dolayı ve bayrak sallamıyor diye saldırıya uğrayan kadınları, darbecilerin “karılarını” ganimetten sayan spor kulübü başkanlarını, darbe girişimi nedeniyle gözaltına alınan bir askerin 10 aylık bebeğine tecavüz tehdidi yönelten polisleri izledik. Ardından OHAL geldi. Erkek şiddetinin ve baskının egemen olduğu her durumda olduğu gibi, tecavüz ve işkencenin bir cezalandırma yöntemi olarak kullanıldığına tanık olduk, oluyoruz. Yapılan af tartışmalarının ardından, kadın katillerinin, tecavüzcülerin salıverilmesine olanak yaratılacağını görüyoruz.

Yıllardır mücadele ettiğimiz kadın düşmanı uygulamaların da pusuda olduğunun farkındayız. Daha önce infaz kanununa “tıbbi tedavi” ibaresiyle üstü kapalı olarak eklenen, kamuoyu tarafından ise hadım olarak adlandırılan bir yönetmelik OHAL döneminde hızla yürürlüğe girdi. Oysa tecavüz ve cinsel şiddet suçlarında toplumsal koşulları yok sayan, erkek egemenliğiyle mücadeleyi esas almayan bu tarz bir yöntem çözüm değildir, tecavüzü ve cinsel saldırıyı önlemez. Bu aynı zamanda insan haklarına aykırı bir uygulama. Son olarak boşanma komisyonu ile gündeme getirilen, kadınlar için boşanmayı zorlaştıran yasa önerileri, arabuluculuk, tecavüzcüyle evlendirme, müftüye resmi nikâh yetkisi verilmesi ve var olan haklarımızın gasp edilmesi gibi uygulamaların hayata geçirilmesine izin vermeyeceğiz. Artık yeter!

Erkeklikle silahlanmış iktidar savaşı en çıplak hali ile televizyonlarımızı, sokaklarımızı, meydanlarımızı, kulaklarımızı doldurdu! Oysa darbenin ardından meydanları ve yıllardır sokakları demokrasi, özgürlük, eşitlik, adalet için dolduran birçok kadın var. Erkekler ne kadar bu alanları elimizden almaya çalışsalar ya da bizi istedikleri zaman sokaklarda öne sürüp istedikleri zaman evlere hapsedeceklerini sansalar da, biz kadınlar erkek şiddetine ve onların üzerimizden yürüttüğü iktidar savaşlarına karşı mücadele etmeye devam edeceğiz! Kadın dayanışmasından aldığımız güçle hayatta kalmaya kararlıyız! Sokakları terk etmiyoruz!

13 Ağustos 2016

Kadın Cinayetlerine Karşı Acil Önlem Grubu, 17 Hazıran 2016 tarihinde birçok ilde eşzamanlı olarak Meclis Boşanma Komisyonu’nun raporunu protesto etmek için eylem yaptı.

İstanbul Beşiktaş’ta yapılan eylemde yalanlar ve gerçekler açıklandı:

1) Yalan (devlet): Ülkemiz büyük tehdit altında! Toplumumuz çözülüyor, aileler dağılıyor. Yuvayı yapması gereken dişi kuş, ‘okuyacağım’ diye, ‘çalışacağım’ diye, ‘kendi ayaklarım üzerinde duracağım’ diye yuvayı yıkmayı tercih ediyor! Aile kutsaldır, önlenemez şekilde artan boşanma hızına hep birlikte bir dur demenin zamanıdır!

Gerçek (kadınlar): Aslında boşanma yalnızca %1,7 arttı. Ve evlenenlerin sayısı da daha fazla. Aslında boşanmaların çoğu 16 yıllık evliliklerde yaşanıyor. Yani aslında ancak bunca yıl sonra kadınların canına tak edip ayrılabiliyorlar. Boşanan kadınların %74’ü kocasından şiddet görüyor mesela. Türkiye’de kadınların güvenliği açısından esas sorun boşanma değil, her gün kocası ya da eski kocası tarafından 3-5 kadının öldürülmesi değil mi? Bir kadının 15-20 yıl boyunca her gün şiddet görerek yaşamak zorunda bırakılması değil mi? Ya ölmemek için bazen öldürmek zorunda kalmamız, bize yönelen bıçağı kapıp kendimizi savunduğumuz için ömrümüzü hapiste çürütmemiz? Sadece %14’ünü kadınların oluşturduğu “meclisimiz” onca dert varken kafayı boşanmamıza, şiddetten, baskıdan kurtulmayı seçebilmemize mi takmış?! Buna karşı biz kadınlar susmuyoruz, sesimizi yükseltiyoruz!

2) Yalan (devlet): Aileler yıkılmasın diye danışmanlık hizmeti vermemiz gerek… Hem 1 de yetmez 3 kere: Evlilik sırasında, boşanmadan önce, boşanma sırasında. Yeter ki kadınlarımız güvende olsun, erkeklerimiz mağdur olmasın, çocuklarımızın aileleri dağılmasın. 81 ile aile danışmanlığı merkezi lazım! Aile danışmanlığı için özel hat şart! Böylece hep birlikte esenlik ve huzur içinde yaşayıp, hayırlı nesiller yetiştireceğiz!

Gerçek (kadınlar): Oh ne âlâ! Biz öldürülüyoruz. Hatta ölmemek için öldürmek zorunda kalıyoruz, siz ne diyorsunuz! Her gün kadınların öldürüldüğü bu ülkede, nüfusun yarısını oluşturan biz kadınlar için sığınak sayısı yetersiz, haberiniz var mı? Türkiye’nin taraf olduğu sözleşmeler gereğince 10 bini aşkın nüfuslu yerleşim yerlerine en az bir kadın sığınağı, 50 bini aşkın nüfuslu yerleşim yerlerinde en az bir kadın danışma merkezi ve her 20 bin kadın için bir tecavüz kriz merkezi bulunmalı. Peki, var mı? Nerdee… Nüfusu 100 bini aşkın çeşitli illerde bile yok. Ama “devletimiz” o paraları aile danışmanlığı merkezi kurmak için harcasın öyle mi? Kadınların şiddet gördükleri için arayabilecekleri, yalnızca bu iş için ayrılmış bir acil telefon hattı bile yokken aile danışmanlığı hattı açılsın öyle mi? Kadınların can güvenliği yokmuş, ne önemi var – öyle mi? Kadın cinayetleri, kadınlara çocuklara cinsel istismar en çok da sizin ‘huzurlu’ dediğiniz o yuvalarda, evlerde oluyor, çünkü belli ki sizin huzurunuz bizim susmamıza bağlı!

3) Yalan (devlet): Kadını korumak, aileyi korumak demektir! Kadınların iyiliği için, şiddete maruz kalmamaları için efendim, boşanmayı engelleyeceğiz. Boşanma olmadığında huzur vardır; huzurlu ailede kavga, dövüş olmaz. Siz bayan arkadaşlarımızı tenzih ederek söylüyorum, bazıları devletimizin kadına yönelik şiddetle mücadele için aldığı önlemleri kötüye kullanıyorlar. Erkeklere haksızlık ediyorlar, iftira atıyorlar. Bizim gücümüzü kullanarak onları evlerinden uzaklaştırıyorlar, erkeklerin kendi mülklerini satmalarını bile engelliyorlar!

Gerçek (kadınlar): Kadınlar için en iyisini ‘nafaka mağduru erkeklerden, ‘mağdur boşanmış babalar’ platformundan, dinlemiş olan ey komisyon! Bizi dinlemeden bizim adımıza karar vermek de neymiş! Sizin gözünüzde çeyrek de, yarım da, tam da olsak, kendimiz için en iyisini biz biliriz. İyi biliriz. Yeter ki bizi parayla, çocuğumuzla, canımızla tehdit eden, baskı uygulayan erkekler yakamızdan düşsün. Yeter ki devlet onları kollamayı bıraksın. Boşanmaya karar verdiğimiz zaman bizi “kocandır, döver de sever de” diye ikna edecek aile danışmanı değil, erkeklerin bizi öldürmesini engelleyecek mekanizmalar sağlasın. Biz yıllardır mücadele ediyoruz. Şiddetten korunmak adına yasada var olan önleyici ve koruyucu tedbirler bizim kazanımlarımız, bizim haklarımız. Biz bunları etkili bir şekilde uygulatmak için uğraşırken siz bir de bu hakları gasp etmeye çalışıyorsunuz! Şiddetten kurtulmak, kendimizi ve bazen çocuklarımızı korumak için erkekleri evden uzaklaştırmak adına aldığımız tedbir kararlarını delile bağlayarak bizi öldürtmek mi istiyorsunuz? Sizin için yeterli delil nedir mesela? İlla bıçaklanmamız, vurulmamız mı gerek? Bu arada, erkeklerin o satmaya çalıştıkları, kira kontratını bitirmeye çalıştıkları evler bizim evimiz. Tapu, kontrat kimin üstüne olursa olsun! O evin bütün kahrını çektikten sonra bir de boşanmak isteyince, şiddetten kurtulmak isteyince sırf erkekler istedi diye sokakta mı kalalım?! Siz delil delil diyorsunuz ya, bu şarkı da bizden size gelsin! Ki daha uygun.

4) Yalan (devlet): Siz değerli hanımların da iyi anlayacağı üzere, bazı kadınlar nafakayı geçim kapısı olarak görüyor. Bir ömür boyu yatıyorlar. İşte bu, erkeğe şiddettir, onun hakkını yemektir! Hâlbuki eşitlik bizim için çok önemli. Bayanlar ve erkekler arasında böyle ayrım yapılması hiç doğru değil. Bu mağduriyetin önüne geçmeliyiz. Kadınlarımıza istihdam kursları açıyoruz. Aynı Avrupa ülkerinde olduğu gibi nafaka almak yerine kendilerini eğitsinler, meslek edinsinler istiyoruz.

Gerçek (kadınlar): Hani kadın erkek eşitliği fıtrata tersti? Birden nafakaya gelince mi eşit olduk? Hem 5 çocuk doğur, hem sakın ev işini aksatma, hem evdeki kocaya, çocuğa, yaşlıya, hastaya bak hem de bir yandan boşanınca nafakaya ihtiyacın olmasın – çünkü eşitsin! Almanya’da erkeklerin ücretli ebeveyn izni var mesela – hem de sadece üç gün değil, çünkü çocuk bakmak ortak sorumluluk, haberiniz var mı? Yalnızca nafaka konusundaki düzenlemeyi örnek alırken diğer sayfalara hiç mi göz atmadınız? Zaten bizim ömrümüzden yediklerinizle yükseldiniz, sonra da bize istihdam diye diye ancak takı kursu açıyorsunuz. Hem “annelik görevimizi” aksatmayacağız, hem takı tasarlayıp 5 çocuğa bakarken sizden hiçbir hakkımızı alamayacağız. İstediğiniz gibi kadın olabilmek için esnek çalışacağız, ne güvencemiz ne emeklilik hakkımız olacak. Üstüne üstelik nafaka deyince mağdur olan yine siz! Ama biz mağdur olduğumuza, ‘kusurlu’ olmadığımıza dair size uygun delil sunmalıyız. Verecek olanın gelirine göre hesaplanan nafaka zaten çoğumuz için geçinmeye bile yetmiyor. Yasal olarak vermesi gerektiği halde vermeyenleri saymıyoruz bile! Bu nafakayı almak için işe girmeyiz, kendi ayaklarımız üzerinde durmaya çalışmayız mı sandınız? Kim inanır buna?

5) Yalan (devlet): Eşcinsellik hastalıktır. Toplumsal çöküntüdür. Ahlaki yozlaşmadır. Kimse alternatif harflerle yeni cinsiyetler türetemez!

Gerçek (kadınlar): Dünya Sağlık Örgütü’nün Uluslararası Hastalık Sınıflandırmasının 10, 10-CM, 10-CA, 11 versiyonlarında arandı, arandı, ama aradığınız kriterlere uygun kayıt bulunamadı. Yani yanlış biliyorsunuz. Hastalık arıyorsanız, mesela ebola hastalık. Sıtma, verem, ishal, kızamık… Mesela diyabet, obezite bunlar da hastalık. Bizim hayatlarımızı, cinselliğimizi nasıl yaşayacağımız ise size rağmen bir hastalık kategorisinde yer almıyor. Onca katliamla, tacizle, tecavüzle, çocuklara cinsel istismarla çökmeyen ahlâkınız, bize gelince çöküyorsa herhalde doğru yaptığımız bir şeyler var. Ayrımcılığı ve nefret cinayetlerini engellemekle yükümlüyken bunları körüklemekten, meşrulaştırmaktan başka bir şey yapmıyorsunuz.

6) Yalan (devlet): Biz de tabii ki şiddete, tecavüze karşıyız – yanlış anlaşılma olmasın. Tecavüz, şiddet sapkınlıktır. Bunları yapan erkekler hasta ve rehabilite edilmeleri gerekiyor.

Gerçek (kadınlar): Tutturmuşsunuz bir hastalık… Boşanan kadınların %74’ü kocalarından şiddet görüyor. Bu erkeklerin tamamı mı ‘hasta’? Eğer hepsi birden ‘hastaysa’, erkek şiddeti ‘hastalık’ değil ‘normal’dir. Sorun olan da normal olmasıdır. Eski Sağlık Bakanı Recep Akdağ’dan, Melih Gökçek’e, TBMM İnsan Hakları Komisyonu başkanına çeşitli erkeklerin ‘tecavüze uğrayan kadın doğursun’ diyebilmesidir mesela. Ensar Vakfı’nda sistematik cinsel istismar için ‘bir kereden bir şey olmaz’ diyebilen birisinin bakan olmasıdır. Aile Bakanı olmasına şaşırmamak lazım tabii. Yıllardır mücadele ettiğimiz toplumsal bir sorunu bireylerin ‘sapkınlıklarına’, ‘hastalıklarına’ indirgemeye çalışıyorsunuz. Erkek şiddetinin rehabilitasyonla değil zihniyetin değişmesiyle çözüme yaklaşacak bir mesele olduğunu göz ardı ediyorsunuz. Siz konuşmayı bırakmadıkça bu şiddet ‘normal’ olmaya, toplumsal bir gerçeklik olmaya devam edecek. Biz bu nedenle kendi hayatlarımıza sahip çıkıyoruz, her gün ve her şekilde çıkmaya da devam edeceğiz!

“Boşanmak yok, Doğum kontrolü ihanet…”miş!

Bugün burada dağıttımız, bu elinizde bulundurduğunuz prezervatif “ihanet” değil. Ayıp da değil. Günah da değil.

Bu prezervatif eczanelerde bulunur, süpermarketlerde genelde kasaların önündeki raflarda bulunur. Ama aynı zamanda devlet tarafından ücretsiz dağıtılır. Yalnızca bu mu? Kadınlara spiral ve doğum kontrol hapına da ücretsiz ulaşılır, hakkında bilgi verilir.

Yani “ihanet” diyenlere inanmayın (cumhurbaşkanı olsalar bile) yanlış biliyorlar. Doğrusunu biz kadınlar biliyoruz; çok iyi biliyoruz hem de. Çünkü bu bizim bedenlerimizle, bizim hayatımızla ilgili.

Herkesin ücretsiz bir şekilde doğum kontrol yöntemlerine ve bunlarla ilgili bilgiye erişebilmesi gerektiğini biliyoruz mesela. Buna hakkımız olduğunu biliyoruz.

Bakamayacağımız veya istemediğimiz çocukları doğurmanın bizim için de, çocuklar için de iyi olmadığını biliyoruz.

Bu yüzden ne zaman, nasıl, kaç tane çocuk doğuracağımıza, hatta doğurup doğurmayacağımıza karar verebilmek için çeşit çeşit doğum kontrol yöntemlerini bin yıllardır biliyoruz, geliştiriyoruz, kullanıyoruz. Doğum kontrolün ve kürtajın hepimiz için erişilebilir, ücretsiz ve güvenli olması gerektiğini deneyimleyerek öğrenen biz kadınlar bu talebimizden, bu hakkımızdan asla vazgeçmiyoruz.

Hayatımız Bizim!

Hayatımızı kurmak için evlenmek zorunda olmadığımızı da biliyoruz. Baskı veya şiddet içinde yaşamaktansa boşanabileceğimizi, boşanırken haklarımızı alabileceğimizi biliyoruz. Boşanma Komisyonu önerileriyle bunu değiştirmeye çalışıyor. Ama daha iyi, daha eşit, daha adil bir yaşam için mücadele ederken elimizdekileri yitirmeye hiç mi hiç niyetimiz yok!

Kimi zaman şiddet göre göre evli kaldığımız, boşanmak isteyince ölümle tehdit edildiğimiz, hatta öldürüldüğümüz bu ülkede, bizi boşanmaktan vazgeçmeye ikna edecek aile danışmanına mı ihtiyacımız var?! Yoksa daha fazla, daha erişilebilir, daha iyi koşullarda sığınaklara mı? Kadınların cevabı: B!

Boşanma komisyonu raporuna göre bizden beklenen hayat: Kendimiz çocuk dahi olsak evlenelim. Evliliğimiz “başarılı ve sorunsuz” olursa “kocamız” suç bile işlemiş sayılmayacak hem de. Sonra en az 3, mümkünse 5 çocuk yapalım. Şiddet de görsek boşanmayı düşünmeyelim. Zaten “küçük çocuğun var, yuvanı dağıtma, çocuk için dayan” diyen akraba, konu komşudan bol ne var? Biz boşanmak yerine bir tane daha çocuk doğuralım, böylece hep dayanmamız, hiç ayrılmamamız gereksin. Ayrıca olur da bir şekilde boşanırsak (ve hayatta kalırsak) nafaka kısıtlansın, çünkü hem erkeklere haksızlık, hem de bizi işe girmekten vazgeçiriyor. Kendi ayaklarımız üzerinde durmamız için nafaka olmaması şart. Zaten biz o doğurmak zorunda olduğumuz 5 çocuğu büyütürken nasıl oldu da işe girmek için gerekli eğitimi, becerileri, imkanı edinemediysek… Hep kabahatliyiz, hep kusurluyuz. Öyle mi?

Değil. Biz başka bir hayatın mümkün olması için yıllardır mücadele ediyoruz. Hayatlarımıza farklı şekillerde her gün, her an sahip çıkıyoruz. Ve şimdi bize nasıl yaşamamız gerektiğini dikte edenlere, erkeklere, devlete, iktidara, cumhurbaşkanına bir çift sözümüz var: Bu hayat SİZİN değil, BİZİM! Sizin çerçevesini çizdiğiniz o hayatta bize, biz kadınlara yer yok, nefes yok. Biz hayatlarımızdan da, kendimizden de vazgeçmeyi reddediyoruz!

Kadın Cinayetlerine Karşı Acil Önlem Grubu eylemi, 4 Haziran 2016/İstiklal Caddesi

Kadınlar sokak isimlerini değiştirdi

Kadın Cinayetlerine Karşı Acil Önlem Grubu, 16 Ocak’ta Kadıköy’de sokak isimlerini hayatını savunan kadınların isimleriyle değiştirdi.

Yaklaşık 200 kadın ve LGBTİ örgütü ile grubunun üye olduğu Kadın Cinayetlerine Karşı Acil Önlem Grubu, 16 Ocak 2016’da Kadıköy Yeldeğirmeni’nde yaptığı eylemde sokak isimlerini hayatını savunan kadınların isimleriyle değiştirdi. Kadınlar, çoğunlukla erkek isimlerinin yer aldığı sokak adlarını gösteren tabelalarının yanına kadınların isimlerinin yer aldığı mor tabelaları astı. Maruz kaldığı erkek şiddeti sonucunda, hayatını kurtarmak için şiddeti uygulayan erkeği öldürmek ya da yaralamak zorunda kalan kadınların isimleri sokaklara asılırken, etraftan destek verenler oldu.

Kadınlar, astıkları sokak isimlerinin fotoğraflarını ekleyerek sosyal medya üzerinden şu paylaşımlarda bulundu:#NevinYıldırım kendisine silah zoruyla tecavüz eden erkeği öldürdü. Erkek adalet ağırlaştırılmış müebbet istedi. #HayatımızıSavunuyoruz
#NevinYıldırım : “Yaşadığım hiçbir şeyi gönüllü yaşamadım, tecavüze uğradım, köylüler onu engellemeyerek bana yapılan şiddete göz yumdular”
#NevinYıldırım bize toplumun, devletin ve yargının eril ve ikiyüzlü ahlakını gösterdi. Ama biz #HayatımızıSavunuyoruz
#YaseminÇakal kendisini ve çocuğunu korumak için sürekli şiddet gördüğü kocasına direndi. Öldürmeseydi öldürülecekti. #HayatımızıSavunuyoruz
#YaseminÇakal : “Cezaevine düştüm, oğlumun canını kendi canımı kurtardım diye!” #HayatımızıSavunuyoruz
#YaseminÇakal : Mahkemede gene hesap veren ben, hapishaneye düşen ben… Bu adalet mi?” #HayatımızıSavunuyoruz
#ÇilemDoğan hep şiddet gördü. Hayatını savunmak içi öldürmek zorunda kaldı. “Hep mi kadınlar ölecek” dedi #HayatımızıSavunuyoruz
#ÇilemDoğan : “Bir kadın isterse kendini doğurabilir, dağ başında bile kalsa dimdik durabilir. Mücadele verebilir, sıfırdan başlayabilir”
#ÇilemDoğan : “Kadın arkadaşlarım, hiçbir zaman kirpiğiniz yere düşmesin. Alnınız hep dik; dimdik onurlu kalsın.” #HayatımızıSavunuyoruz
#NerminUzunyurt kendisine tecavüz etmeye kalkan erkeği öldürdü. 18 yıla kadar hapsi isteniyor. #HayatımızıSavunuyoruz
#EmineYıldırım sürekli eziyet gördüğü kocası için “daha fazla dayanamadım ve vurdum” dedi. #HayatımızıSavunuyoruz
#GülfidanKuşoğlu koca şiddetine dayanamayıp öldürmek zorunda kaldı. Meşru müdafaa gerekçesiyle beraat kararı verildi. #HayatımızıSavunuyoruz
#BedriyeAltun kendisine şiddet uyguladığı sırada “kocasını” bıçakladı. 8 yıldan 12 yıla kadar hapsi isteniyor. #HayatımızıSavunuyoruz
#ÇiğdemUysun kendisini darp eden, öldürmeye çalışan eski “sevgiliye” karşı direndi. “Kurtulmak için bıçakladım” dedi. #HayatımızıSavunuyoruz
Nevin, Yasemin, Çilem, Emine, Bedriye, Gülfidan, Çiğdem… Suç değil, erkek şiddetine karşı meşru müdafaa! #KadınlarHayatlarınıSavunuyor

KADIN KATİLLERİNE İNDİRİM, NEVİN’E MÜEBBET!

Nevin Yıldırım’ı artık herkes tanıyor!

Tecavüze uğrayan, tehditle, silah zoruyla bu “ilişki”ye mahkum edilen kadın…

Yaşananlar bütün köy tarafından bilindiği halde, topluca görmezden gelinen, arka dönülen kadın…

Bu nedenle Nevin, tecavüzcü Nurettin Gider’i öldürdükten sonra başını bir çuvala koymuş ve meydandaki köy kahvesinde gün boyu hakkında dedikodu yapan adamların önüne fırlatmıştı.

İstanbul’un merkezinde ya da Yalvaç’ın bir köyünde, tecavüze uğrayan, hamile kalan bir kadının seçenekleri nedir? Köy halkı tarafından taşlanarak öldürülmek, “namus” bahanesiyle en yakınları tarafından katledilmek, yargıya başvurduğu durumda “rızan var!” diye geri çevrilmek…

Nevin Yıldırım, ailenin, toplumun, yargının bizi sıkıştırdığı o cendereden kurtulmak, yaşadıklarını değiştirmek için çareyi, tecavüzcü erkeği öldürmekte aradı.

Nevin Yıldırım’ı artık herkes tanıyor! Erkek yargı tarafından bırakalım meşru müdafaayı, iyi hal indirimi uygulanması bile çok görülen kadın!

Pek çok şehirde kadınlar sokakta…Çünkü yargının ikiyüzlülüğüne, erkek katillere bol keseden dağıttığı “haksiz tahrik” ve “iyi hal” indirimlerini, yargılanan kadın olduğunda evde bırakmasına ÖFKELİYİZ…

Nevin’i tecavüzcüye karşı korumayan devletin, Nevin’le dayanışmak için giden kadınlara Yalvaç Adliyesinin kapısında kurduğu polis barikatını, aralarında çok sayıda avukat da olan kadınları keyfi olarak adliyeye dahi almayışını, Yalvaç Başsavcısı Mustafa Manga’nın “dağıtın” talimatı vermesi üzerine, 4 kadının yaralanmasına neden olan şiddetini tanıyoruz.

Ama hayatına sahip çıkan kadınlara ve/veya onlarla dayanışan kadınlara verdiğiniz “mesajı” UMURSAMIYORUZ…Bunu böyle bilin!

Kadın düşmanı, cinsiyetçi yargıya bir kez daha soruyoruz; Erkek şiddeti davalarında verilen cezaları “haksız tahrik indirimi”, o da yetmezse “iyi hal indirimi” ile kuşa çeviren yargı sistemi, söz konusu kadınlar olunca neden cimrileşiyor? Kendisine karşı bir dünyaya rağmen mahkemede ayakta durabilen Nevin’in iyi hal indirimi bile almamış olması, onlarca kadın katilinin yaptığı gibi takım elbise giyip pişmanlık beyanlarında bulunmadığı için mi?

“Cilveli saat sorduğu”, “telefonla mesajlaştığı”, “tuzu fazla kaçırdığı”, “mini etek giydiği”, “boşanmak istediği”, “aldattığı” gerekçeleriyle öldürdüğünü söyleyen kadın katillerine kolayca uygulanan haksız tahrik indirimi, bir kadının tecavüze uğramasını, şiddet ve tehdit altında rızası olmayan bir “ilişkiye” zorlanmasını, haksız tahrik indirimi için neden yeterli koşul saymıyor?

Çok değil, duruşmadan bir gün önce (24 Mart 2015 tarihinde), 24 yıldır evli olduğu Fatma’yı öldüren katil Kemal Balaban’a, cinayeti “haksız tahrik” altında işlediği gerekçesiyle haksız tahrik indirimi uygulayıp ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasını 10 yıla indiren yargı, bir gün sonra Nevin’e müebbet hapis cezasını eli titremeden veriyorsa, kadınların kendi adaletlerini sağlamak dışında seçenekleri kalıyor mu?

Bir gün arayla verilen bu iki karar arasındaki fark, kadınların yaşam haklarının yok sayılması, erkeklerin kollanması değil de nedir?

Öldürülmeyen kadınların hayatlarının erkek yargı tarafından çalınmasına, hayatta kalmayı başardığımız durumda bile en ağır bedelin bizlere ödetilmesine itiraz ediyoruz!

Bir kez daha duyana duymayan ilan ediyoruz; Nevin gibi pek çok kadın hayatta kalmak için, hayatına sahip çıkmak için erkek şiddetine direniyor ve direnmeye de devam edecek!

Kadın Cinayetlerine Karşı Acil Önlem Grubu
#KadınKatliamıVar

29 Mart 2015/Galatasaray-Taksim

Özgecan’ın bindiği minibüste kaçırılıp tecavüz edilerek katledilmesi Türkiye’nin gündemine oturdu. İnsanlar sokaklara döküldü, şiddet lanetlendi, masum olduğu vurgulanan kadınlar yüceltildi. Hem siyasetçi erkekler hem sokaklarda eylemlerdeki erkekler nutuklar attı. İdam, hadım, insanlık, canilik, vicdan tartışıldı. Kadın cinayetleri, eşitlik, mini etek, iffetli-iffetsiz kadın ayrımı tartışıldı. Ama kimse bu cinayetin sorumluluğunu almadı!

Bu olaya toplumda geniş kesimlerin tepki vermesi elbette önemli. Ama madem artık hepimiz bu konuyu konuşuyoruz, o zaman toplumdaki ikiyüzlü tavırla da yüzleşmenin zamanı! Özgecan’ın katledildiği gün İzmir’de de Enver Özdemir karısı ve 2 kızını tabancayla vurarak öldürdü. Özgecan’ın katledilmesinden bir hafta sonra Antalya’da 22 yaşındaki Hüsne, sevgilisi Şahin Koçar’ın evine gitmeyi reddedince önce dövüldü, sonra arabadan aşağıya atılıp üzerinden geçilerek katledildi. Hüsne’nin arabada olan kardeşi inerek etraftan yardım istese de kimse oralı olmadı! Çengelköy’de Tahir Kart karısını öldürüp parçalara ayırarak çöp konteynırına attı. Yıllardır şiddeti izleyen komşular hiçbir şikayette bulunmadı!

Canilik değil erkek şiddeti!

Yanı başınızda, komşunuz karısını döverken ses çıkarmadınız, sokakta bir erkek sevgilisini döverken, hatta bıçaklarken öylece izlediniz, yanından sessizce geçtiniz. Peki, siz erkek egemenliğini her gün güçlendiren bu dayanışmanıza rağmen neyi protesto ediyorsunuz?

Bu coğrafyada her gün en az 3 kadın en yakınındaki erkekler, yani kocası, sevgilisi, babası, abisi tarafından katlediliyor. Ve bu cinayetler yıllarca süren işkencenin, sistematik şiddetin ardından, kendini göstere göstere geliyor! Kadın cinayetleri ne kadar vahşice işlense de katillerin hiçbiri ruh hastası değil, hepsinin ortak özelliği erkek olmak ve devlet yetkilileri tarafından bu katillerin sırtının sıvazlanması! Aile Bakanı Ayşenur İslam ne yapıyor? Kadına yönelik şiddetin devletin politikalarıyla, hükümetin söylemiyle hiç alakası yokmuşçasına “şiddet uygulayan kişilerin niteliklerine bakmak”tan, “şiddet uygulayan prototip”ten bahsediyor. Yani her gün 3 kadının öldürülmesini karakter özelliklerine bağlayıp hızla sorumluluğu üzerinden atıyor. Biz kadınlar sokaklara döküldük, isyanımızı büyütüyoruz. Size bunun canilik değil, karakter meselesi değil, erkek şiddeti olduğunu anlatmak için daha kaç kadının hunharca katledilmesi gerek?

Kadın katliamını önlemek için erkekleri engelleyin!

Bizi katleden erkekler mahkemelerde tahrik indirimi, iyi hal indirimi almaya devam ediyor. Erkek yargının mensupları, cinayet ile erkeğin yıllardır süren sistematik şiddeti arasındaki bağlantıyı kurmaktan aciz, kadın katilleri için adeta indirim yarışına giriyor. Bizi katleden erkeklerin ailede, kahvede, mahallede, dizilerde herkes sırtını sıvazlıyor. Öyle ki, karısını öldüren bir adam çıkıp, “Öldürme hakkımı kullandım” diyebiliyor! Kadınlara söylenenler ise: Yuvanı yıkma, erkektir yapar, çocuğun için sabret, sen de mini etek giyme, o saatte sokakta ne işin vardı, bağırmamışsın demek ki rızan vardı! Suç öldüren, tecavüz eden erkekte değil, kadında aranıyor!

Cumhurbaşkanından valisine, bakanından okul müdürüne iktidarın tüm neferleri bas bas kadınlarla erkeklerin eşit olmadığını bağırıyor. Kadınların boşanması engelleniyor, kahkaha atması ayıplanıyor, çalışması ancak anne olması şartıyla destekleniyor, erkeklerle eşit olmadığı açıkça söylenerek kendi ayakları üzerinde duran kadınlara had bildiriliyor. AKP kadınların değil ailenin güçlenmesini esas alıyor, erkek şiddetini engellemekteki sorumluluğunu ört bas etmek için hadımı, idamı tartışmaya açıyor. Oysa biz çok iyi biliyoruz ki esas mesele, kadınlar katledildikten sonra erkekleri idam etmek değil, cinayete giden süreçte erkek şiddetini engellemek, kadınların güçlenmesini sağlamaktır!

Yasta değil isyandayız! Erkek şiddetine direniyoruz!

Biz kadınlar hayatlarımıza sahip çıkıyoruz! Ne karakol, ne yargı, ne aile, ne mahalleli, ne komşu, ne akraba! Yıllarca sustunuz, gözünüzün önündeki şiddete ses çıkarmadınız, erkekleri engellemediniz! Biz kadınlar artık ölümü göze alarak boşanıyoruz, toplumdan dışlanmayı göze alarak tecavüzcüleri teşhir ediyoruz! Bizler birbirimizden cesaret buluyoruz. Erkek şiddetine karşı mücadelemizi, dayanışmamızı büyütüyor, birbirimize güç oluyor, çare oluyoruz!

Bizler erkek şiddetine karşı canımızı savunuyoruz! Ama buradan Meclis’e görevini tekrar hatırlatıyoruz. Yaşamın yarısını oluşturan kadınlar, her gün ölüm tehdidi altında yaşıyor. Var olan yasalar uygulanmıyor. Kolluk, mahkemeler görevini yapmıyor! Bu katliamı engellemek sizin göreviniz! Artık tek bir kadının dahi katledilmesine tahammülümüz yok!

Siz erkek aklınızla konuştukça, eşit değilsiniz dedikçe daha çok öldürülüyoruz. Konuşma sırası artık kadınlarda. Kadın katliamını engellemek için taleplerimizi dikkate almak zorundasınız!

– Tecavüzde rıza aranmaz. Tacizde, tecavüzde kadının beyanı esastır!
– Aile değil kadınız! Kadın Bakanlığı kurulsun!
– Kadın katillerinin cezalarında iyi hal-tahrik indirimlerine hayır!
– Erkek şiddetini önlemeyen Ayşenur İslam da cinayetlerin failidir. İstifa etmek için ne bekliyor?
– Evlilik, aile eğitim programları kaldırılsın. Boşanmalar değil erkek şiddeti engellenmeli!
– Fıtrat dediniz, eşitliğe saldırdınız. Kadınlar için gerçek eşitlik!
– İç güvenlik paketi, kadınların da güvensizliği! Hayır!

Kadın Cinayetlerine Karşı Acil Önlem Grubu
22.02.15

Basına ve Kamuoyuna

En son Mersin’in Tarsus İlçesinde kayıp olarak aranan Özgecan Aslan’ın tecavüz edilip öldürüldükten sonra yakılmış cesedi bulundu. Kadın cinayetlerinin hızla artmasına neden olan erkek-yargı-devlet işbirliğine karşı hesap sormak için buradayız.

Katliam boyutuna varan kadın cinayetlerine isyandayız!

Kadına yönelik erkek şiddeti her geçen gün daha fazla artarken kadın cinayetleri de katliam boyutuna varıyor. Birçok durumda şiddet yuvasına dönüşen ailelerde kadınlar en yakınlarındaki erkekler tarafından öldürülürken erkek şiddeti sokaklara, iş yerlerine, toplu taşıma araçlarına ve tüm kamusal alanlara yayılıyor. Devletin hiçbir etkin önlem almadığı, çözüme yönelik irade ortaya koymadığı bu ülkede kadınlar her gün şiddet, taciz, tecavüz, cinayet tehdidi altında yaşamak zorunda bırakılıyor. Ne evlerde ne de sokaklarda güvenliğimiz var! Soruyoruz: Yapılan tüm yasal düzenlemelerin kâğıt üzerinde kaldığı, taciz, tecavüz ve kadın cinayeti davalarında mahkemelerin erkeklik indirimi vermek için yarıştığı, toplumun tüm bunları neredeyse normalleştirdiği, basının haberleri failin “gerekçeleriyle” sunduğu bir ülkede erkek şiddetinden, kadın katliamından kim sorumlu?

Biliyoruz ki hem iktidar hem de toplum tarafından kadınlara yönelik hız kesmeyen baskıcı ve cinsiyetçi saldırılar şiddetin daha fazla yayılmasına, sistematikleşmesine ve meşrulaştırılmasına neden oluyor. Bu nedenle kadın cinayetlerinin politik olduğunu buradan bir kez daha haykırıyoruz. Evlerde, iş yerlerinde, sokaklarda şiddet, taciz, tecavüz korkusu duymadan özgürce yaşamak istiyoruz. Artık tek bir kadının daha şiddet görmesine, katledilmesine tahammülümüz yok!

Özgecan’ı ve katledilen kadınları hiçbir zaman unutmayacağız!

Özgecan da tecavüz edilerek vahşice öldürüldü ve aramızdan alındı. Burada tekrar “çocuklarınıza çığlık atmayı öğretin” diyen ya da mahkemelerde “direnmediği”, “bağırmadığı”, gerekçesiyle neredeyse kadınları suçlu bulan, erkek şiddetine karşı mücadele eden ve kendisini savunan kadınların meşru müdafaa hakkını tanımayan, kadınları katledeni değil kadınların kıyafetini sorgulayan erkek egemen yargınızdan, Aile Bakanlığınızdan, devletinizden hesap soruyoruz. Siz faillerin lehine söylemlerde bulunarak ya da kararlar vererek kadınlara yönelik suçlara ortak oluyor, kadınlara karşı şiddeti, öldürmeyi teşvik ediyorsunuz. Failleri korudukça daha fazla kadının şiddet görmesine, öldürülmesine neden oluyorsunuz. Biz kadınlar erkek adalet değil gerçek adalet istiyoruz!

14 Şubat adı altında, aşk-sevgi söylemlerinizin ardında sizler kadına yönelik tacizi, tecavüzü, şiddeti görünmez kılarken, Özgecan gibi birçok kadın katledilirken, bizler yakınımızda olan tanıdığımız erkeklerin öldüren sevginizi istemiyor, öldüren sevgiye de sokaklarda, toplu taşımada, kamusal alanda erkeklerin şiddet ve öldürme tehdidine karşı da isyan ediyoruz. Sevginiz de nefretiniz de kadınları öldürüyor!
Kadın Cinayetlerine Karşı Acil Önlem Grubu

14 Şubat 2015 Kadıköy

Kadına yönelik erkek şiddeti ve cinayetler “aile” meselesi değil “toplum” meselesidir.

Kadına yönelik erkek şiddeti ve aynı şiddetin ardından gelen cinayetler bir anlık öfke, cinnet gibi nedenlerle açıklanabilecek sıradan “adli” vakalar değildir. Erkek egemen sistemin ve hükümetin kendi eliyle sürekli beslediği cinsiyet eşitsizliğinin bir sonucudur. Bu nedenle sorun bütün toplumu ilgilendiren politik bir mevzudur.

Türkiye kadın hareketinin otuz yıllık mücadelesi ile kadına yönelik şiddetle mücadele için yeterince kapsamlı önleyici yasalar yürürlüğe girmiştir. Ancak şiddet oranları ve cinayetlerin her geçen gün katlanarak artması, sorunun asıl nedenlerinin görmezden gelindiğinin açık göstergesidir. Tam da aile içinde oluşan şiddetin ve aile bireylerince işlenen cinayetlerin, kadınların “itaatkâr, evinin kadını, 3 çocuk kariyeri sahibi” olmaları üzerine kurulu aileyi güçlendirme politikalarıyla ve sadece adli yöntemlerle önlenemeyeceği özellikle son on yıldır yeterince kanıtlanmıştır. Emniyet Genel Müdürlüğü’nün henüz yeni açıkladığı rakamlara göre 2014 yılında, 6284 Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanundan yararlanarak şiddetten korunmak için emniyete yapılan başvurular %75 artmıştır.

İçinde şiddet olan ailenin korunmaması gerekir. Şiddete katlanarak “boşanmaması”, “çocuklarını perişan etmemesi” önerilen, yalnızlaştırılan kadınların ailenin kurtarıcısı olması beklenmemelidir. Aile içinde ya da değil, kadına yönelik şiddetin önlenmesi için her alanda cinsiyet eşitliğinin sağlanması dışında bir çözüm yoktur. Buna yönelik kapsamlı sosyal politikalar yerine, sadece kadınlara yüklenen, pekiştirilen hatta kurumsallaştırılan ve artık uygulanan muhafazakarlaştırma ve aile politikaları kadın cinayetlerinin katliam boyutlarına varan oranlarda artmasının en önemli nedenidir.

“Kadın ve erkek eşit değildir”, “diğer cinsiyet kimlikleri ve cinsel yönelimler sapkınlıktır, hastalıktır” türü söylemlerin toplum önünde ifade edilmesi, bunların savunulması fikir özgürlüğü meselesi değil açıkça ayrımcılık ve nefret suçudur. Bu söylemlerin siyasal erk tarafından kullanılması ise mevcut ayrımcılık ve nefret ideolojisini meşrulaştırır, kurumsallaştırır.

Bu nedenle; Kadın Cinayetlerine Karşı Acil Önlem Grubu’nda bir araya gelen bizler; Kadın ve trans cinayetlerinin önlenmesi için,
· * İstanbul Sözleşmesi’nin hayata geçirilmesi için gerekli adımların bütün kesimlerce derhal atılmasını,
· * Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ve Türkiye İstatistik Kurumu’nun şiddet ile ilgili bütün gerçek! verileri kamuoyuna açıklamasını,
· * Mecliste oluşturulan soruşturma komisyonu ve meclisin, başta cinsiyet eşitliği ve ev içi şiddetle mücadele alanında çalışan kadın ve LGBTİ örgütleri olmak üzere, hak mücadelesi ve insan hakları alanlarında bu meseleyi sahiplenen bütün örgütlerin görüşlerinin dikkate alınarak acil önlemler oluşturulmasını,
Talep ediyoruz.

Taleplerimizi bir kez daha dile getirmek üzere 31 Ocak Cumartesi günü bütün Türkiye’de alanlardayız.

Kadın Cinayetlerine Karşı Acil Önlem Grubu

31 Ocak 2015-Kadıköy

Biz kadınlar, bugün burada ve birçok başka ilde, erkekler tarafından katledilen kadınlar ve translar için toplandık. Bu topraklardaki kadın katliamında her gün en az 3 kadın erkekler tarafından öldürülüyor! Bu erkekler koca, eski koca, eski sevgili, baba, abi, dayı, kuzen. Her gün sokakta, otobüste, vapurda, evimizde, soframızda, yatağımızda bizimleler. Katilimiz ve onların azmettiricileri aslında en yakınımızdaki erkekler…

Her yer katliam, katiller hanemizde

Kadın cinayetine giden yol azarla, küfürle, tokatla başlıyor. Cinayet bir anlık öfkeyle değil, yıllarca süren işkenceler sonucunda, kendini göstere göstere geliyor. Bize bu şiddeti uygulayanlar ise, erkek egemen sistemden aldıkları güç ve yetkiyle, “Öldürme hakkımı kullandım” diyebiliyorlar. AKP’nin yaratmaya çalıştığı muhafazakar toplum düzeninde kadını değil aileyi esas alan politikalar sebebiyle her geçen gün kendini meşrulaştıran erkek şiddetine karşı susmuyoruz! Tokattan cinayete giden sürecin önlenmesi için her zaman yaptığımız gibi sokaklara çıkıp isyanımızı dile getiriyoruz ve getirmeye devam edeceğiz!

Aile değil kadınız, kadınlar isyandayız!

Erkek şiddeti yıllar içinde hem ruhumuza hem bedenimize işliyor. Şiddeti adım adım izleyen aile fertleri, komşular, iş arkadaşları, mahalleli, köylü susuyor. Şikayet dilekçesini alan karakoldaki polis, şiddet görmüştür raporu veren hastanedeki doktor, cinayet haberlerini süsleyerek sunan medya susuyor. Kadınlar olarak tüm bu yok sayılmaya rağmen “bir şans daha vermiyor”, şiddete başkaldırmaya, direnmeye devam ediyoruz!

Biz kadınların erkeklerin bizi denetim altına almak için uyguladıkları erkek şiddetine sessiz kalmıyoruz. Erkeklere itaat etmiyor, şiddet sarmalından çıkmak için mücadele ediyoruz. Erkek şiddetine direnişimizde ve yeni hayat kurma mücadelesinde yalnız olmadığımızı biliyoruz. Kadın dayanışmasının gücü yanında herkese sesleniyoruz. Şiddete tanık olmayın, müdahale edin!

Dayaktan cinayete, bir şans daha verme!

Kadınlar erkek şiddetine uğrayıp karakola gittiğinde şiddet gördüğü eve geri gönderiliyor. Müftülüklerin görevlendirdiği yetkililer ailenin ne kadar kutsal olduğuna dair vaazlar veriyor. Kadınlara karşı şiddeti önlemekle yükümlü bakanlığın bizzat atadığı görevliler, kadınları boşanmamaya ikna etmek için şiddet gördüğü kocalarıyla barıştırmaya çalışıyor!

Kadınlar olarak ölümü göze alıp evden ayrılıyor, bin bir tehdit altında boşanma davalarının peşinden koşmak zorunda kalıyoruz! Buradan hükümete ve kadını özne olarak görmeyen politika yapıcılarına sesleniyoruz: Kadınların hayatı sizin elinizde değil! Boşanmayı değil, cinayeti engelleyin! Kadınları boşanmaktan vazgeçirmeye değil erkekleri şiddet uygulamaktan caydırmaya uğraşın!

Boşanmayı değil, cinayeti engelle!

Devlet önlem aldığını söyleyip duruyor, yasalar çıkarıyor, konuyla ilgili çok prestijli uluslararası sözleşmeleri imzalıyor. Ama pratikte hiç de öyle olmuyor! Erkekler kadınları sokak ortasında, koruma altında, adliyede, sığınağın içinde bile öldürüyor. Öldürülen kadınları korumaya yönelik hiçbir tedbir almayan, var olan yasaları uygulamayan, erkek şiddetini ortadan kaldırmak bir yana önlemeyi bile görev saymayan devlet, işlenen cinayetlere ortaktır! Her gün öldürülme tehdidiyle yaşayan kadınların sorumluluğunu üzerine almayan ve onlardan bihaber olan bakan için bir kez daha soruyoruz: Ayşenur İslam kimin bakanı?

Kadın cinayetleri politiktir!

Kadınları öldürüp mahkemelerde türlü çeşitli bahanelerin arkasına sığınan erkeklerin savunmaları hep aynı: “Çok uzun süre telefonda konuşuyordu, beyaz tayt giyiyordu, cilveli saat sordu, gözü dışardaydı, sevişmek istemedi, tuzluğu uzatmadı…” ve daha yüzlercesi… Bu bahaneler karşısında mahkeme heyeti, yıllarca uygulanan şiddeti bir türlü delil saymıyor ve cinayete gerekçe uyduruyor. Eğer kadın biraz “şanslıysa” ve öldürülmemişse erkek hemen serbest bırakılıyor. Yaralı kurtulan kadının ölümüne giden bütün yollar açılıyor. Peki, faillerin tutuklanması için kadınların ölmesi mi gerekiyor?

Erkek adalet değil, gerçek adalet!

Yıllardır politik olarak takip ettiğimiz kadın cinayeti davalarında gördük ki: Kadının erkek şiddetine dair beyanını esas almayan devlet, söz konusu erkek olunca, “Beni aldattı, erkekliğime laf etti” gibi aslı ve tanığı olmayan ifadeleri şiddet ve cinayet için geçerli ve yeterli kabul edip cezada tahrik indirimi uyguluyor. Buradan yetkililere sesleniyoruz: Tahrik indirimi erkeklik indirimidir, yeni kadın ve trans cinayetlerini teşvik eder!

Erkek vuruyor, devlet koruyor!

Yıllarca nefret suçlarına maruz kalan, cinsiyet kimliği yüzünden toplumdan dışlanan, aşağılanan, çoğunlukla seks işçiliği yapmak dışında bir alternatifi kalmayan trans kadınlar da erkekler tarafından her gün öldürülüyor. Erkek egemen sistemin ikiyüzlü ahlak anlayışı yüzünden nefret cinayetleri her gün artıyor, normalleştiriliyor. Bir gün önce müşteri olarak giden erkekler, bir gün sonra toplumun transfobik linç kampanyası içinde yerini buluyor, transları katletmekte baş rolü üstleniyor. Trans cinayetlerini hem hukuk hem de toplum hoş görüyor. Ama bizler biliyoruz ki, trans cinayetleri münferit değil, tesadüf değil, politiktir!

Trans cinayetleri politiktir!

Bizler buradan milletvekillerine sesleniyoruz: Bu ülkede yaşanan kadın katliamında sizin de sorumluluğunuz var! Nüfusun yarısını oluşturan kadınlar her gün ölüm tehdidi altında yaşarken, her gün katledilirken sizler kadınların da oylarını alarak geldiğiniz o koltuklarda nasıl rahat oturuyorsunuz?

Meclis toplansın, acil önlem alınsın!

Bizler Meclis’in kadın ve trans cinayetleri gündemiyle acil olarak toplanmasını istiyoruz! Artık tek bir kadının ya da transın öldürülmesine dahi tahammülümüz yok! Meclis acil olarak tek gündemli toplanmalı, bu katliamı önlemek için görevini yapmalı; kadın ve trans kadın cinayetleri için özel ve süresiz bir komisyon oluşturmalı, özel olarak kadın ve trans cinayetlerine yönelik bir bütçe hazırlamalı, sığınakların sayısını artırmalı, kadın ve LGBTİ örgütlerinin rehberliğinde acil eylem planı oluşturmalıdır!

Yaşasın kadın dayanışması!

Kadın Cinayetlerine Karşı Acil Önlem Grubu!

23 Kasım 2014

Kadınlara çağrı;

Kağıtsız göçmen kadınlar erkek şiddetinin hedefi oluyor…

Uganda’lı Jesca’nın öldürülmesi, Türkiyede yaşayan kağıtsız göçmen kadınların maruz kaldıkları cinsel şiddeti bir kez daha su yüzüne çıkardı.

Jesca’nın umutla geldiği İstanbul’dan tabutta veda ettiği yerde, KURTULUŞ SON DURAKTA buluşuyoruz.

Uganda’lı Jesca Nankabirwa yaklaşık bir yıldır Türkiye’de yaşıyordu. Sultangazi’de bir tekstil fabrikasında aylık 900 liraya çalışarak memleketindeki iki çocuğunun masraflarını karşılıyordu. Jesca, 6 Eylül 2014 Cumartesi günü kaybolduktan dört gün sonra arkadaşlarının çabaları ile Yenibosna Hastanesi’nin morgunda bulundu. Şimdilik savcılık raporlarına ‘şüpheli ölüm’ olarak geçti. Yakalanan kişi, ifadesi alındıktan sonra delil yetersizliğinden serbest bırakıldı. Katil, pek çok Türkiye’li kadının katili gibi aramızda geziyor.

Jesca’nın hikayesi göçmen kadınların maruz kaldığı ayrımcılığın en vahim örneklerden sadece biri. Yoksulluk ve savaşın göçe zorladığı, yolu Türkiye’ye düşen göçmen kadınlar, ayrımcılık ve kötü muameleye, ucuz ve güvencesiz çalışmaya, en izbe mekanlara fahiş kiralar ödemeye mahkum ediliyorlar. Yetmezmiş gibi erkeklerin cinsel şiddet ve tacizine maruz kalıyorlar. Bu ülkede kağıtsız yaşayan göçmen kadınlar sınır dışı edilme korkusu ile yaşadıkları cinsel tacizi ve tecavüzü şikayet etmeye bile cesaret edemiyor.

Jesca bu ülke yasalarının değersizleştirdiği, sahipsizleştirdiği göçmen bir kadın olduğu için öldürüldü. Jesca gibi yüzlerce kadın her gün aynı baskı ve yaşam tehdidi ile karşı karşıya var olma savaşı veriyor.

· Jesca’yı öldüren kişinin cezasız kalmaması,

· Acil olarak, Türkiye’de yaşayan göçmen kadınların cinsel şiddete uğradığında başvurabileceği, güvenlik kuvvetleri dışında, sivil ve çok dilli bir kriz merkezi kurulması,

· Sınırdışı edilme korkusu olmadan sağlık, barınma ve hukuki destek sağlayan koruma mekanizmalarının oluşturulması,

· İstanbul Sözleşmesi’nin göçmenleri de kapsayan şiddeti önleme ve koruma hükümlerinin hayata geçirilmesi

Taleplerimizi hep beraber en güçlü şekilde seslendirmek üzere, 13 Eylül Pazar günü saat 13 te, Kurtuluş Son durakta buluşuyoruz.

#Göçmenkadınlar yalnız değildir!

#KadınKatliamıVar
Her yerde kadın cinayeti, Meclis olağanüstü toplansın!
Kadın Cinayetlerine Karşı Acil Önlem Grubu

Basına ve kamuoyuna:

Jesca Nankabirwa göçmen olduğu Türkiye’de erkek şiddetine hedef oldu, öldürüldü. Jesca, yaşamını kazanmak üzere geldiği Türkiye’den tabutta uğurlandı.
Uganda’lı Jesca Nankabirwa yaklaşık bir yıldır Türkiye’de yaşıyordu. Sultangazi’de bir tekstil fabrikasında aylık 900 liraya çalışarak memleketindeki iki çocuğunun masraflarını karşılıyordu. Jesca, 6 Eylül 2014 Cumartesi günü kaybolduktan dört gün sonra arkadaşlarının çabaları ile Yenibosna Hastanesi’nin morgunda bulundu. Şimdilik savcılık raporlarına ‘şüpheli ölüm’ olarak geçti. Yakalanan kişi, ifadesi alındıktan sonra delil yetersizliğinden serbest bırakıldı. Katil, pek çok Türkiye’li kadının katili gibi aramızda geziyor.
Jesca’nın hikayesi aslında göçmen kadınların maruz kaldığı ayrımcılığın en vahim örneklerden sadece biri. Yoksulluk ve savaşın göçe zorladığı, yolu Türkiye’ye düşen yüzbinlerce göçmen, sadece göçmenlik konumu, cinsiyeti ve tenlerinin renginden dolayı ayrımcılık ve kötü muamele ile karşılaşıyor, ucuz ve güvencesiz çalışmaya, en izbe mekanlara fahiş kiralar ödemeye mahkum ediliyorlar. Yetmezmiş gibi erkeklerin cinsel şiddet ve tacizine maruz kalıyorlar. Bu ülkede kağıtsız yaşayan göçmen kadınlar sınır dışı edilme korkusu ile yaşadıkları cinsel tacizi ve tecavüzü şikayet etmeye bile cesaret edemiyor. Şikayetçi olabilen, sığınmacı ve ‘kağıtlı’ göçmen kadınlar ise çoğunlukla bir sonuç almak şöyle dursun, bir de karakollarda taciz ediliyor, horlanıyor ya da en iyi ihtimalle baştan savılıyorlar.
Her fırsatta halkının misafirperverliği ve yardımseverliğinden bahsedilen bu ülkede, özellikle kağıtsız göçmen kadınlar, “iyilikler” şöyle dursun sadece kadın, kimsesiz ve hakkını arama olanaklarından yoksun oldukları için cehennemi yaşıyorlar. Aile ve yakınlarını arkalarında bırakarak, pek çok zahmete katlanarak gelen bu kadınlar, onları göçe zorlayan nedenlerin sorumlusuymuş gibi adeta cezalandırıyorlar. Zaten Türkiyeli kadınların maruz kaldıkları cinayet, şiddet, taciz, tecavüz, zorla evlendirilme, çocuk yaşta evlendirilme gibi suçlarla mücadelede tam olarak işlemeyen adalet ve yeterli olmayan koruma ve destek mekanizmaları, kağıtsız göçmen kadınlar söz konusu olduğunda tamamen ortadan kalkıyor. Kağıtsız göçmenlerin temel insan hakları ve diğerlerine göre daha yoğun olarak maruz kaldıkları cinsel şiddet, ne yerelde ne de göç politikalarına yön verilen uluslararası platformlarda çözüm boyutunda ele alınmıyor. Vatandaşları taciz ve şiddete maruz kalan pek çok ülkenin Türkiye’deki temsilcilikleri ise diplomatik nezaketlerini korumaya devam ediyor.
Jesca bu ülke yasalarının değersizleştirdiği, sahipsizleştirdiği göçmen bir kadın olduğu için öldürüldü. Jesca gibi yüzlerce kadın her gün aynı baskı ve yaşam tehdidi ile karşı karşıya var olma savaşı veriyor.
Biz kadınlar, Jesca’yı öldüren kişinin cezasız kalmamasını, başka davalara da örnek olacak şekilde caydırıcı bir ceza ile adaletin gerçekleşmesini istiyoruz. Daha önemlisi, acil olarak, Türkiye’de yaşayan göçmen kadınların cinsel şiddete uğradığında başvurabileceği, güvenlik kuvvetleri dışında, sivil ve çok dilli bir kriz merkezi kurulmasını; sınırdışı korkusu olmadan sağlık, barınma ve hukuki destek sağlayan koruma mekanizmalarının oluşturulmasını istiyoruz. İstanbul Sözleşmesi’nin göçmenleri de kapsayan şiddeti önleme ve koruma hükümlerinin hayata geçirilmesini istiyoruz.
Biz Türkiyeli kadınlar, göçmen kadınların yanındayız ve erkeklerin göçmen kadınlara karşı işledikleri suçları tüm kadınlara karşı işlenmiş sayıyoruz. Başta Jesca’nın davası olmak üzere bundan sonra göçmen kadınların maruz kaldığı her türlü sömürü ve cinsel şiddetin takipçisi olacağız ve bunu yapanları teşhir edeceğiz.
Yaşasın kadın dayanışması!
13

Seda Sayan’ı Kınıyor ve Hakkında Suç Duyurusunda Bulunuyoruz!

Maalesef kadın cinayetlerisürerken bu cinayetlerden katiller kadar engellemeyen devlet, calandırmayanyargı ve meşrulaştıran medya da sorumludur. Bizler mahkemelerden televizyonprogramlarına bu sorumluluğu hatırlatmak için mücadele ediyoruz. Oysa bu sorumluluk herkesin, hepimizin!

Medyada suçun ve suçlununövüldüğü, kadınlara yönelik şiddete yataklık eden bir dile, görsel kullanımıza ve yayınlara çok sık rastlıyoruz maalesef. Bunun en vahim örneklerinden birine 2 Eylül 2014 tarihli Seda Sayan Show’da gördük. Evlendiği-birlikte olduğu 5 kadından ikisini öldüren bir katil bir koca Seda Sayan’ın “hiç bu kadar güler yüzlü katil gördünüz mü” nazireleri arasında ağırlandı. Suç ve suçlu Seda Sayan tarafından açıkça övüldü ve tüm program boyunca kadınlara yönelik şiddete yataklık edildi. Tüm bunlardan dolayı Seda Sayan’ı kınıyor ve hakkında suç duyurusunda bulunuyoruz.

Seda Sayan ve katilleri sevimli, kadın cinayetlerini meşru göstererek yayın yapan herkese diyoruz ki:
Bir kadının daha şiddet görmesine, aramızdan alınmasına tahammülümüz yokken bu cinayetleri besleyen, teşvik edenlere tahammül göstermeyeceğiz.

Bizler ve bizi destekleyen kamuoyuyla birlikte yayınlarınıza izin vermeyeceğiz. Dün grubumuzun ön ayak olduğu, tüm sosyal medyaya yayılan örgütlü tepkimizle Seda Sayan Show’un sponsoru programdan desteğini çekti. Bugün kadınların bedenleri, ölümleri, acıları üzerinden reyting almaya çalışan Seda Sayan’a dur demek için burdayız! Suç duyurusu sonrası da Seda Seyan’la mahkemede de görüşeceğiz. Ve programlarında kadınlara yönelik şiddeti ve kadın cinayetlerini, bu suçları işleyenleri öven, teşvik eden, meşru gösteren herkesin dur demek için karşısında olacağız, mahkemelerde de görüşeceğiz.
Siz bu programları yayınlayamaz hale gelene kadar tepkimiz ve eylemlerimiz sürecek!

Kadın Cinayetlerine Karşı Acil Önlem Grubu

Hasret’i Koruyun Yakup Kara’yı Derhal Tutuklayın!

Hasret’i gazetelerdeki “Tornavidayla 43 yerinden yaraladı, mahkeme, serbest bıraktı” haberlerinden hatırlarsınız. 15 yıllık evlilikleri boyunca karısı Hasret’e şiddet uygulayan Yakup Kara, boşanma arifesinde karısını tornavidayla 43 yerinden yaralayarak öldürmeye teşebbüs etmesine karşın elini kolunu sallayarak geziyor!

Her gün üç kadının öldürüldüğü, Kadın Katliamı Var dediğimiz Türkiye’de boşanma sürecinde olduğu karısını, defalarca tehdit eden, yaralayan en son tornavidayla planlayarak 43 öldürücü yerinden bıçaklayan koca elini kolunu sallayarak geziyor. Demokratik bir ülkede olması gerekenden yani bunlardan devletin haberdar olduğu anda müdahale etmesinden söz etmiyoruz, her seferinde Hasret’in karakola gittiği, şikayetçi olduğu, dava açtığı halde hiçbir ceza almamasından söz ediyoruz.

Hayata tutunmaya çalışan Hasret ve çocukları ile mahalleli dayanışıyor! Hasret maruz kaldığı şiddete karşı susmayarak onlarca kez karakola başvurmuş, iki kez koruma kararı alınmasını sağlamış. Yakup Kara bir kez de 120 gün hapis cezasıyla cezalandırılmış, ancak bu para cezasına çevrilmiş. Boşanma sürecinde de durmayan şiddet, en son 8 Ağustos’ta Yakup Kara’nın karısını 43 yerinden tornavidayla yaralamasıyla ölüm sınırına gelmiş. Bu olaydan bir hafta sonra teslim olan Kara, ne yazık ki pek çok davada erkek suçluların lehine işletilen tahrik indiriminden yararlanmak için mahkemeye “Beni tahrik etti. Kendimi kaybettim” senaryosunu sunmuş ve serbest bırakılmış.

Şimdi Hasret’in elinde yeniden alınmasını sağladığı 2 aylık korunma kararı var. Bu karar ile Yakup Kara’nın yasa gereği Hasret’in çalıştığı ve yaşadığı mekanlara belirli mesafeden fazla yaklaşmaması gerekirken, öldürmeye teşebbüs eden Yakup Kara, Hasret’in evinin tam karşısındaki iş yerinde, göz teması kuracak yakınlıkta bulunuyor. Hasret’in başına bir şey gelmemesi için mahalleli ve kadınlar tedirgin bekliyor…

Kadınların birçoğu, şiddet gösteren erkekler engellenmediği, mahkemeler şiddet gösteren erkekleri tutuklamak için neredeyse kadınların öldürülmelerini beklediği ve kadınlara verilen koruma kararları uygulanmadığı için öldürülüyorlar. Kadınların karakola, savcılığa şikayet etmelerine rağmen şiddet görmelerinden devlet sorumludur. Biz Kadın Cinayetlerine Karşı Acil Önlem Grubu’nu oluşturan 150 kadın örgütü bugün Yakup Kara hakkında planlayarak öldürmeye tam teşebbüsten suç duyurusunda bulunmak için buradayız. Şu ana kadar Yakup Kara’yı engellemeyen, gerekli cezayı vermeyeni görevini yapmayanlar hakkında da suç duyurusunda bulunuyor ve diyoruz ki Hasret’in başına gelenler ve gelecek olanlardan devlet sorumludur!

Hasret’i koruyun, Yakup Kara’yı derhal tutuklayın!

#KadınKatliamıVar

Her yerde kadın cinayeti, Meclis olağanüstü toplansın!

Kadın Cinayetlerine Karşı Acil Önlem Grubu

Bizler kadın örgütlerinden, feminist ve LGBTİ örgütlerden, siyasi partilerden, demokratik kitle örgütlerinden yaklaşık 150 imzacı olarak biraraya geldik. Bugun buradan bir kez daha belirtiyoruz. Bizler kadın ve trans cinayetlerine karşı birlikte ses çıkarmakta kararlıyız ve Cinayetlere Karşı Acil Eylem Grubu olarak Meclis bu konuyla ilgili tek gündemli toplanana kadar kampanyamızı sürdüreceğiz.

Her Yerde Kadın Cinayeti
Meclis Olağanüstü Toplansın!

Her hafta, kocası, babası, erkek kardeşi, oğlu, boşanmak/ayrılmak istediği kocası/sevgilisi, müşterisi tarafından öldürülen kadınların ve trans kadınların haberlerini duyuyoruz.
Kadınlar her gün kendi hayatları hakkında karar vermek isterken, erkekler tarafından öldürülüyor. Bu cinayetlerin sürekliliği, cinayetleri durdurmayan, gereken önlemleri almayan devletin eril yapısını gözler önüne seriyor. Hukuk sistemiyle cinayetler meşrulaştırılıyor, teşvik ediliyor.

Yaşadığımız erkek şiddeti cezasız kalırken, aileye mecbur bırakıldığımız politikalar oluşturulurken biz kadınlar her gün öldürülüyoruz.

İki gün içinde 6 erkek kadınlar tarafından öldürülseydi, devlet refleksi harekete geçerdi, hükümetten olaganüstü tedbirler alması beklenirdi.

Türkiye’de her gün kadınlar öldürülüyor.

Ve biz soruyoruz: İki gün içinde 6 kadın cinayeti işlenmişken, kadın cinayetleri, evde, işyerinde, sokakta, her yerde, özel ve kamusal alanda her an yaşamımızı tehdit eder hale gelmişken, meclis nerede?

Meclis olağanüstü toplansın!

Kadın cinayetlerine karşı isyanımızı haykırmak için ev işi, çocuk bakımı dayatmalarına kulak asmadan sokaklardayız. Meclisin olağanüstü toplanması için ses çıkarıyoruz;

Siz aile, aile dedikçe kadınlar öldürülüyor!

Siz ses çıkarmadıkça kadın cinayetleri meşrulaşıyor!

Siz haksız tahrik dedikçe, hayatımız tehlikeye giriyor!

Ailenin korunmasına dair değerleriniz boş; kadın bedenini denetleyen, tahakküm altına alan politikalarınız ve erkek şiddeti ile mücadele ediyorMUŞ(!) gibi yapan söylemleriniz erkek şiddetine arka çıkıyor, şiddet uygulayan erkekleri koruyor ve kolluyor.

Devlet kadın cinayetlerinden sorumludur!

Kadınlara ilişkin nadiren konuşurken gördüğümüz Aile Bakanı Ayşenur İslam, erkek şiddeti konusunda konuşmuyor; konuştuğunda ise, kadın cinayetlerini normalleştiren bir dil kullanıyor. “Kadınlar koruma altındayken öldürülmüyor” diyen Aile Bakanı, 6284 Sayılı Yasa’dan habersiz olduğu gibi, aynı zamanda kadın cinayetleri açısından bakanlığını “temize çekmeye” çalışan bir söylem geliştiriyor. Bir sözümüz var Aile Bakanı’na:
Devlet, kadın cinayetlerini gündeme almayan ve etkili mücadele yöntemleri kurmayan yasama ve yürütmesi ile, haksız tahrik indirimleri ile, erkeklere “teşvikler” sunan yargısı ile kadın cinayetilerinden sorumludur.

Hükümet kadın cinayetlerinden sorumludur!
Hükümetin büyük “reklam” çalışmaları ile yürürlüğe koyduğu 6284 sayılı yasa kağıt üzerinde kaldı. İstanbul Sözleşmesi’nin ilk imzacısı olmakla övünedursunlar, kadınların öldürülmesi karşısında ne kadar siyasi irade yoksunu olduklarını gördük.

Mekanizmaları hâlâ kurulmamış, cinsiyetsizleştirilmiş 6284 sayılı yasa, şiddete karşı koruma ve önleme talep eden kadınların talepleri karşısında, gereği gibi inceleme ve değerlendirme yapmayan mahkemeler tarafından kopyala-yapıştır kararlarla uygulanıyor. Erkek şiddetine karşı etkili yöntemler ile mücadele etmeyen sisteme , “şiddetle cinayetin ne ilgisi var?” diyen erkek egemen yargı mercilerine, şunu söylüyoruz: Kadın cinayeti bir tokatla, aşağılamakla başlıyor!

Ailenin kadından önce geldiği, kadın yerine ailenin ikame edildiği bir anlayış, aile merkezlerinden, aile avukatlarına, aile hekimlerine kadar herkes tarafından bize dayatılmak isteniyor; kadınların içinde öldürüldüğü, şiddet gördüğü, emeğinin sömürüldüğü, dışına çıkmak istediğinde öldürüldüğü aile, devletin erkek egemenliğinin yansıması olarak bir devlet kurumu olarak işliyor.

Devlet sığınakları, hâlâ bir “mekanizma”ya evrilememiş ve Şiddeti Önleme ve İzleme Merkezleri (ŞÖNİM), kadınların ya şiddet ortamına geri dönmesine neden olmuş ya da erkek şiddeti karşısında kadınları daha da savunmasız bırakmıştır.

Hayatlarının her alanında ayrımcılık ile karşı karşıya kalan trans kadınlar, seks işçileri her an öldürülme tehlikesi ile karşı karşıya. Şiddete uğradıklarında sessiz kalan polis devleti seks işçilerini gittikçe daha güvencesiz koşullarda çalışmaya iterek ve keyfi para cezalarına çarptırarak cinayetleri ve şiddeti meşrulaştırıyor.

Bugüne kadar kadın cinayetlerini istatiksel bilgiye sığdırmaya çalışan devleti göreve çağırıyoruz.

Meclisin, kadın ve trans cinayetleri gündemi ile olağanüstü toplanmasını ve bu toplantıda, kadın örgütlerinin belirlediği cinayetleri önleyebilecek temel şartları doğrultusunda acil bir eylem planı oluşturmasını talep ediyoruz!

Biliyoruz ki biz kadınlar bir araya gelebilirsek cinayetleri önleyebiliriz. Bu yüzden meclis, kadın ve trans cinayetleri gündemiyle olağanüstü toplanana kadar sokakları boş bırakmıyoruz!
Bugün İstanbul, Ankara, İzmir, Antalya, Bursa, Marmaris, Fatsa, Kocaeli, Kayseri, Çanakkale, Eskişehir, Adana, Dersim, Ovacık, Antakya, Urfa, Denizli, Mersin, Samsun, Van’da kadın cinayetlerine karşı isyanımızı haykırmak için ev işi, çocuk bakımı dayatmalarına da kulak asmadan sokaklardayız. Meclisin olağanüstü toplanması için ses çıkarıyoruz!

ADANA EV HANIMLARI DAYANIŞMA VE KALKINDIRMA DERNEĞİ
ADIYAMAN YAŞAM DERNEĞİ
AKDAM KADIN DAYANIŞMA MERKEZİ VE SIĞINMA EVİ DERNEĞİ
AMARGİ İZMİR
ANARŞİST KADINLAR
ANKA LGBT
ANKARA FEMİNİST KOLEKTİF
ANTALYA KADIN DANIŞMA MERKEZİ VE DAYANIŞMA DERNEĞİ
AYVALIK BAĞIMSIZ KADIN İNİSİYATİFİ
BAĞIMSIZ KADIN DERNEĞİ – MERSİN
BAĞLAR KADIN KOOPERATİFİ – DİYARBAKIR
BARIŞ İÇİN KADIN GİRİŞİMİ
BATMAN SELİS KADIN DANIŞMANLIK MERKEZİ
BATMAN HEVÎ UMUT KADIN ATÖLYESİ
BERFİN KADIN MERKEZİ – SİİRT
BERJİN AMARA KADIN MERKEZİ – VİRANŞEHİR
BODRUM KADIN DAYANIŞMA DERNEĞİ
BOĞAZİÇİ ÜNİVERSİTESİ KADIN ARAŞTIRMALARI KULÜBÜ (BÜKAK)
BUCA EVKA-1 KADIN KÜLTÜR VE DAYANIŞMA EVİ
BURSA MOR SALKIM KADIN DAYANIŞMA DERNEĞİ
CEREN KADIN DERNEĞİ – DİYARBAKIR
ÇANAKKALE BAĞIMSIZ KADIN KOLEKTİFİ (ÇABA)
ÇİĞLİ EVKA-2 KADIN KÜLTÜR EVİ (ÇEKEV)
DEMOKRATİK ÖZGÜR KADIN HAREKETİ (DÖKH)
DERSİM ROŞTÎYA ASMÊ LGBTİ OLUŞUMU
DERSİM YAŞAM KADIN MERKEZİ
DERSİM YENİGÜN KADIN DAYANIŞMA DERNEĞ
DİDİM KİBELE KADIN YARDIMLAŞMA VE DAYANIŞMA DERNEĞİ
DİKASUM-DİYARBAKIR BÜYÜKŞEHİR
EKİN CEREN KADIN MERKEZİ-DİYARBAKIR KAYAPINAR
EKMEK VE GÜL PROGRAMI VE DERGİSİ
ELDER KADIN EL EMEĞİNİ DEĞERLENDİRME DERNEĞİ
EGELİ KADIN YAZARLAR/EKYAZ PLATFORMU
EPİDEM-DİYARBAKIR YENİŞEHİR
ESENYALI KADIN DAYANIŞMA DERNEĞİ
EŞİT YAŞAM DERNEĞİ
EŞİTLİK İZLEME KADIN GRUBU – EŞİTİZ
EV KADINLARI DERNEĞİ – ADANA (EVKAD)
EV-EKSENLİ ÇALIŞAN KADINLAR ÇALIŞMA GRUBU
FİLMMOR KADIN KOOPERATİFİ
GİRİŞİMCİ KADINLARIN DESTEKLENMESİ DERNEĞİ (GİKAD)
GÖÇMEN DAYANIŞMA MUTFAĞI KADIN GRUBU
GÖKKUŞAĞI KADIN DERNEĞİ
GÜLŞİLAW KADIN MERKEZİ – NUSAYBİN
HALKEVCİ KADINLAR
İLERİCİ KADINLAR DERNEĞİ
İMECE EV İŞÇİLERİ SENDİKASI
İMECE KADIN DAYANIŞMA DERNEĞİ
İSTANBUL FEMİNİST KOLEKTİF
İŞTAR KADIN MERKEZİ – MERSİN
İZMİR BAĞIMSIZ KADIN İNİSİYATİFİ
İZMİR KADIN DAYANIŞMA DERNEĞİ
İZMİR FEMİNİST KOLEKTİF
JİNWAR KADIN MERKEZİ – ÇINAR
KADEM DİYARBAKIR-SUR
KADIN ADAYLARI DESTEKLEME DERNEĞİ – KA.DER
KADIN DAYANIŞMASI
KADIN DAYANIŞMA VAKFI
KADIN EMEĞİ KOLEKTİFİ
KADIN EMEĞİ VE İSTİHDAMI GİRİŞİMİ PLATFORMU
KADININ İNSAN HAKLARI YENİ ÇÖZÜMLER DERNEĞİ
KADINLARLA DAYANIŞMA VAKFI
KADINLARA HUKUKİ DESTEK MERKEZİ (KAHDEM)
KAMPÜS CADILARI
KAPADOKYA KADIN DAYANIŞMA DERNEĞİ
KARDELEN KADIN MERKEZİ – DİYARBAKIR BAĞLAR
KARADENİZ KADIN DAYANIŞMA DERNEĞİ
KARYA KADIN DERNEĞİ
KAYSERİ KADIN DAYANIŞMA DERNEĞİ
KAZDAĞI KADIN DAYANIŞMA GRUBU
KESKESOR LGBTİ DİYARBAKIR OLUŞUMU
KIRMIZI BİBER DERNEĞİ
KIRMIZI ŞEMSİYE CİNSEL SAĞLIK VE İNSAN HAKLARI DERNEĞİ
KOZA KADIN DERNEĞİ
KÜRTAJ HAKTIR KARAR KADINLARIN PLATFORMU
LAMBDAİSTANBUL LGBTİ DAYANIŞMA DERNEĞİ
MALATYA HOMOFOBİ VE TRANSFOBİ KARŞITI GENÇLİK İNİSİYATİFİ
MAVİ KALEM DERNEĞİ
MAYA KADIN MERKEZİ-BOSTANİÇİ
MERSİN KADIN EMEĞİ KOLEKTİFİ DERNEĞİ
MERSİN LGBTİ 7 RENK DERNEĞİ
MEYA KADIN MERKEZİ-SİLVAN
MOİRA SAKARYA KADIN DAYANIŞMA DERNEĞİ
MOR ÇATI KADIN SIĞINAĞI VAKFI
MOREL ESKİŞEHİR LGBTİ
MSGSÜ KADIN ARAŞTIRMALARI KULÜBÜ
MUĞLA KADIN DAYANIŞMA GRUBU
MUŞ KADIN DERNEĞİ (MUKADDER)
NUJEN KADIN MERKEZİ-BİSMİL
NUJİYAN KADIN MERKEZİ – LİCE
ODTÜ LGBTİ
ÖZGÜR GENÇ KADIN
PELJİN KADIN MERKEZİ – DERİK
PETROL-İŞ KADIN DERGİSİ
PEMBE CARETTA LGBTQ
SELİS KADIN DERNEĞİ – DİYARBAKIR
SELİS KADIN MERKEZİ – ERGANİ
SINIR TANIMAYAN KADINLAR
SİTİYA ZİN KADIN MERKEZİ – CİZRE
SMYRNA İŞ VE MESLEK SAHİBİ KADINLAR DERNEĞİ
SOSYALİST FEMİNİST KOLEKTİF
SOSYALİST KADIN MECLİSLERİ
SPOD LGBTİ (SOSYAL POLİTİKALAR CİNSİYET KİMLİĞİ VE CİNSEL YÖNELİM ÇALIŞMALARI DERNEĞİ)
ŞANLIURFA YAŞAM EVİ KADIN DAYANIŞMA DERNEĞİ
ŞİDDETE SON PLATFORMU (271 ÖRGÜT)
TÜRKİYE KADIN DERNEKLERİ FEDERASYONU
UÇAN SÜPÜRGE KADIN İLETİŞİM VE ARAŞTIRMA DERNEĞİ
ULUSLARARASI KADIN HAKLARI & KALKINMA FORUMU (AWID)
VAKASUM – VAN
VAN KADIN DERNEĞİ (VAKAD)
VAN MAVİ GÖL KADIN DERNEĞİ
VAN YAŞAM, KADIN, ÇEVRE, KÜLTÜR VE İŞLETME KOOP.
YENİ DEMOKRAT KADIN
YOĞURTÇU KADIN FORUMU
ÇAĞDAŞ HUKUKÇULAR DERNEĞİ İSTANBUL ŞUBE KADIN KOMİSYONU
DİSK KADIN KOMİSYONU
EMEK PARTİ’Lİ KADINLAR
GENEL-İŞ SENDİKASI’NDAN KADINLAR
HAK VE ÖZGÜRLÜKLER PARTİSİ / HAK-PAR KADIN KOMİSYONU
HALKLARIN DEMOKRATİK KONGRESİ / HDK KADIN MECLİSLERİ
İNSAN HAKLARI DERNEĞİ / İHD KADIN KOMİSYONU
İNSAN HAKLARI DERNEĞİ / İHD ANKARA ŞUBESİ KADIN KOMİSYONU
İSTANBUL EĞİTİM-SEN 2 NOLU ŞUBE KADIN KOMİSYONU
İSTANBUL EĞİTİM-SEN 5 NOLU ŞUBE KADIN KOMİSYONU
İSTANBUL EĞİTİM-SEN 6 NOLU ÜNİVERSİTELER ŞUBESİ KADIN KOMİSYONU
İSTANBUL EĞİTİM-SEN LGBTİ KOMİSYONU
İSTANBUL KESK’Lİ KADINLAR
İŞCİ DEMOKRASİSİ PARTİSİ’NDEN KADINLAR
İZMİR KENT KONSEYİ KADIN MECLİSİ
KADIN PARTİSİ
MAHALLE YAŞAM DAYANIŞMA DERNEĞİ’NDEN KADINLAR
NİLÜFER KENT KONSEYİ KADIN MECLİSİ
ÖDP KADIN KOORDİNASYONU, İZMİR
ÖDP’Lİ KADINLAR
SOSYALİST YENİDEN KURULUŞ PARTİSİ KADIN MECLİSİ
TMMOB’Lİ KADINLAR
TOPLUMSAL DAYANIŞMA İÇİN PSİKOLOGLAR DERNEĞİ (TODAP) KADIN KOMİSYONU
TÜRK TABİBLER BİRLİĞİ / TTB KADIN HEKİMLİK VE KADIN SAĞLIĞI KOLU
TÜRKİYE GAZETECİLER SENDİKASI KADIN KOMİSYONU
TÜRKİYE PSİKİYATRİ DERNEĞİ KADIN RUH SAĞLIĞI ÇALIŞMA BİRİMİ
YEŞİL SOL KADINLAR
78’LİLER FEDERASYONU’NDAN KADINLAR
ANTAKYA KADIN EMEĞİ KOLEKTİFİ

20 Temmuz 2014

Avukat Candan Dumrul hakkında Ankara Barosu’nun açtığı soruşturmayı protesto ettiler.

İstanbul Feminist Kolektif çağrısı ile pazar (17 Kasım) günü kadınlar Taksim’de Tünel Meydanı’nda Başbakan Erdoğan’ın “kızlı erkekli” açıklamalarını protesto etti.

“Nerede, nasıl, kimle Tayyip bunlardan sanane!” yazılı pankartın açıldığı eylemde Kürtçe ve Türkçe okunan basın açıklaması şöyle: Devamını Oku…

Canım Nimet’im… Seni görmekten duyduğum mutluluk hissini yaşamama sende gördüklerimin kederi engel oluyor çoğu vakit. Neden mi?… Liseyi bitirdiğin sene evlendiğin ve otuz yıldır birlikte olduğun o adam var ya işte ona tahammül edemeyişimden. Senin ona hizmet etmek için doğduğunu, var olduğunu düşündüğünü hissettiğimden beri yüreğimin yangını sönmüyor Nimet! 

                                                                     S.Dilek Şentürk

Devamını Oku…

EY ANKARA BAROSU!
Platform Üyemizi Soruşturma,
Kadın Düşmanlığı Yapma!
ANKARA KADIN PLATFORMU
Kadınlar 20 Eylül Perşembe–Saat: 13.00’da Ankara Adliyesi Önünde Buluşuyor. Devamını Oku…